ಮನಸ್ಸು ಮಲಗಿದ್ದರೂ ..ನೀವು ತೆರೆಯಬೇಡಿ
ಈ ಕನಸು ಮುಗಿಯದಿರಲಿ....
ನನ್ನ ನೆನಪಾಗುತ್ತಿಲ್ಲವೇ.......?
ನೀವು ಕೋಪಿಸಿಕೊಂಡಂತೆ...ಎಲ್ಲೋ ಹೊರಟಂತೆ ....
ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಮನ ಒಲಿಸಲು ಬಂದಂತೆ,
ಒಂದು ಕನಸು!
ಅನುದಿನ ಹುಡುಕುತಿವೆ ಈ ಕಂಗಳು ನಿಮ್ಮನ್ನು.....
ನಡೆದು ನಡೆದು..ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ....ನಿಮ್ಮ ನೆನಪು............,
ನನ್ನನು ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಅಪ್ಪ ಬರಲಿಲ್ಲವೇಕೆ?
ಬೆಳಕು ಹರಿಯಿತು...ಕನಸು ಮುಗಿಯಿತು
ಕಣ್ ತೆರೆದಂತೆ ಕಣ್ಣೀರ ಸಾಗರವಾಗಿದೆ................ಈ ಮನ,
ನೀವಿಲ್ಲದ ಮನೆ..
ಎಂದಿನಂತೆ ಹೊಸದಿನ ..ಆದರೂ ನಿಲ್ಲದು ಮನದಲಿ ಈ ಆಕ್ರಂದನ......
ಇಂತಿ..
ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಗಳು..
ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿದ ರೀತಿ ಮತ್ತು ಅಪ್ಪನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕನಸುಗಳು .. ಅತೀ ಸೊಗಸಾಗಿ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಜೀವ ತುಂಬುವ ಅಂಶಗಳು .. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಅಕ್ಷರ ಲೋಪದೋಷಗಳು .. ಅದನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.. :)
ReplyDeleteನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಬರೆಯಬಲ್ಲ ಅಂತಃಸತ್ವವಿದೆ, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನನ್ನ ಅಭಿನಂದನೆಗಳು.. ಒಂದಷ್ಟು ಭಾಷೆ ಶುದ್ಧವಾಗಬೇಕು ಮತ್ತು ಲಯ ಕೂರಬೇಕು.. ಆದರೂ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬರೆಯಬೇಕೆಂಬ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಭೇಷ್ ಹೇಳಲೇ ಬೇಕು.. ಹಿರಿಯ ಸಾಹಿತಿಗಳ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಓದಿ, ಮನನ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಮುಂದಿನ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಗೆ ಅಡಿಯಿಡಿ.. ಶುಭವಾಗಲಿ..:)))
ReplyDeleteತಂದೆಗಾಗಿ ಮಗಳು ಬರೆಯಬಲ್ಲ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಿದ ಬರಹ..."ಎಂದಿನಂತೆ ಹೊಸದಿನ ..ಆದರೂ ನಿಲ್ಲದು ಮನದಲಿ ಈ ಆಕ್ರಂದನ""..ಹೌದು..ಭಾವಗಳ ಬದುಕೇ ಹೀಗೆ. ನೋವಲ್ಲೂ ನಗುತ ಬದುಕುವ ವಿಪರ್ಯಾಸ ...
ReplyDeleteNice write up :)